089/ FECR SÛRESİ

RAHMÂN , RAHÎM ALLAH ADINA

1) Şafağı düşün
2) ve on geceyi!
NOT:1) Şafak (fecr), insanın ruhî uyanışını sembolize eder, bu nedenle, ‘on gece’ Hz. Muhammed (s.a.v) ilk vahyini aldığı ve insanlığın ruhî uyanışına katkıda bulunmakla görevlendirildiği Ramazan ayının son üçte birlik kısmına işaret eder.
3) Çok olanı ve Tek olanı düşün!
NOT:2)Yani, Yaratıcı’nın tekliği ve benzersizliğine karşılık, yaratılanların çokluğu.
3) Kendi yolunda akıp giden geceyi düşün
NOT:3) İnsanın Allah’ın bilincine varması ile birlikte ‘kendi yolunda akıp gitmeye’- yani, uzaklaşıp ortadan kalkmaya- mahkum olan ruhsal karanlığın oluşturduğu geceye îma.
5) Düşün bütün bunları, bunlarda, akıl sahipleri için hakikatin sağlam bir kanıtı yok mudur?
11) (Onlar) toprakları üzerinde hak ve adalet sınırlarını aştılar;
12) ve orada büyük bir yozlaşma ve çürümeye sebep oldular;
13) işte bu yüzden Rabbin onları azap kırbacından geçirdi;
14)çünkü Rabbin, şüphesiz, her zaman gözetleyip durmaktadır.
15) İnsana gelince, ne zaman Rabbin onu, cömertliğiyle ve hoşnut olacağı bir hayat bağışlamakla denese, ‘Rabbim, bana karşı (ne kadar) cömertmiş!’ der;
NOT:9) Yani, o, Allah’ın lütfunu, kendisinin hakkı olarak görür. (Râzî)
16) ama geçim vasıtalarını daraltarak onu denediği zaman ise, ‘Rabbim beni küçük düşürdü!’ di(ye sızlanı)r
NOT:10) Yani, o refah yokluğunu veya kaybını bir imtihan olarak değil, ama ilahî ‘adaletsizliğin’ bir delili olarak görür – ve dolayısıyla Allah’ın varlığını inkâra kadar gider.
17) Ama hayır, hayır, (ey insanlar, bütün yaptıklarınızı ve yapmadıklarınızı bir düşünün): siz yetime karşı cömert değilsiniz,
18) muhtaçları doyurmaya birbirinizi teşvik etmiyorsunuz,
NOT:11) yani, ‘muhtaçları doyurma isteği duymuyorsunuz’ (107:3)
19) (başkalarının) mirasını açgözlülükle yiyip bitiriyorsunuz,
20) ve sınırsız bir sevgiyle malı-mülkü seviyorsunuz!
27) (Ama dürüst ve erdemlilere), ‘Ey iç huzuruna ermiş olan insanoğlu!’ (diye seslenecek Allah) ,
28) ‘Rabbine O’ndan hoşnut kalmış ve (O’nu) hoşnut etmiş olarak dön.29) gir, öyleyse Benim (öteki sadık) kullarımla birlikte,
30) gir cennetime!’